
Hoy hace cuatro años que empecé este blog. En ese tiempo he vivido en Barcelona, Santiago de Compostela y la Ciudad de México y he tenido todo tipo de vicisitudes personales y profesionales pero, con mis más y mis menos, he buscado un momento cada semana para escribir sobre el orden, las ventanas, el blues y otros temas recurrentes; o sobre croquetas, dedicatorias y otras entradas encontradas.
Agradezco a los que leen y siguen el blog su interés, sus comentarios y su paciencia con las digresiones -me consta que a algunos les interesa la parte arquitectónica pero abominan de cowboys, rastas y demás fauna musical (y viceversa)-. Gracias a todos por animarme a continuar.
Bravo! Que non nos falten estas píldoras de cultura e sabiduría. A seguir outros 4 anos mais polo menos. Apertas!
Nom sei se melhora dia a dia ou nom (porque é impossivel fazelo melhor, que di o outro), pero bem que presta saber que anda por aí un curmám tam lúcido e lucido. Muacs!
Obrigado vigueses!
O sea que empezaste el blog en año bisiesto,ese que aprovechan los norteamericanos para elegir a sus presidentes, ¿no? Pues espero que a estos cuatro años de Obama, durante los que has bailado sobre arquitectura, no sucedan otros tantos de Donald Trump. Non vaia ser o demo…
Non caera na sincronía coas eleccións norteamericanas pero espero que non veña (ser) o demo.
Felicidades. No lo dejes. Ni dejes de mezclar cosas. (La entrada anterior me trajo el recuerdo del Banham de la Atlántida de Hormigón; gracias por ello también). Connecting points.
Muchas gracias, Juan. Eres todo un modelo de perseverancia (y de otras cosas) para mí. (…y también me acordé de «La Atlántida de Hormigón» al escribir el post. De hecho, había varias fotos en libro de Nelson con silos que parecía directamente salidos de sus páginas)
The blog must go on.
:). Gracias, Luis.
Arquitecto, quanta vida!
Grazas a vos (a miña vida)
A por outros catro, polo menos! Seguiremos atent+s a cada nova entrada. E quen sabe, ao mellor máis pronto que tarde sae un libro bailarsobrearquitecturesco!
Enhorabuena, Iago.
El blog lo leo, lo disfruto y muchas veces lo consulto.
Por ponerle un pero: hay pocas escenas de sexo.
😉
Besos.
Agradecerte a ti tu tiempo y el compartir la música que tanto nos gusta, ánimo y a seguir.
Rock and roll !!!
Jorge, me parto contigo.
Gracias, Óscar. Hace mucho que no descubro algo que me incite a escribir sobre rock and roll (mi primer amor). Si quieres echarte unas risas te recomiendo la desternillante página de Markprindle en la que comenta discografías completas de punk y rock con una gracia sin par (eso sí, odia a la velvet, yo la tengo y la primera pj harvey)
Felicidades, Iago.
Sigue así!
Gracias!. Seguiré.
Eu non te seguirei catro anos mais, o farei ata a que o corpo nos aguante.
Felicidades e a seguir, que queda moito.
Feliz Cumple Iago!!
Grazas pola fidelidade, Ángel! Unha aperta aos dous.
Muchas gracias, Tony! Fuiste uno de los primeros seguidores del blog y me emociona ver que sigue interesándote. Un abrazo!
¡Felicidades compañero! Un placer seguir o blog e ainda mais compartir a tua especial forma de ver a vida en vivo e en directo (vaia sorte). ¡Per molts anys!
Bicos.
E sen cansar-nos despois dunha dúcia de anos…Bicos!
Felicidades por el Blog!!! y espero sigas recomendando cosas, música, etc…. Fue un placer verte un momento en mis tierras.
Gracias, Iván. Espero que la próxima vez podamos compartir un momento más largo. Un abrazo, mi cuate.
Cuatro años de vicisitudes…pero bien, no??!!? 😉
Fuerte abrazo y keep on pushing!
I tant! Fuerte abrazo y sigue dando caña en las antípodas.